پاورپوينت توسعه برند بين الملل

مقدمه :

شركت ها براي كسب مزيت رقابتي تمام تلاش خود را بر توسعه برندهاي خود در مقياس بين المللي معطوف كرده اند.

مزاياي توسعه چنين برندهاي شامل :

* كيفيت بالا توسط مشتريان محلي

* سهولت در جذب كاركنان

* شركاي خارجي وصرفه اقتصادي ناشي از استراتژي هاي بازاريابي جهاني

* تسهيل در ورود به بازارهاي جهاني

معرفي برند هاي بين  المللي : شروع جنبش برندهاي جهاني ← تئودورلويت

كه به شدت بر وجود همگرايي بازارها،فرهنگ و نيازها تاكيد مي كرد.

برند بين المللي چيست؟

 برندي است كه از استراتژي بازاريابي يكسان در تمام بازارهاي هدف استفاده مي كند.

ضرورت پيدايش برند بين المللي :

چرا برند هاي بين المللي به برندهاي جذاب تري براي شركت هاي چند مليتي تبديل شده اند؟

* مصرف كنندگان امروزي جهاني هستند.

* فناوري به چندين روش به برندهاي بين المللي ياري مي رساند.

* اين واقعيت كه بازارهاي جهاني يكبار چيستي شده اند نيز جزئي از برندهاي بين المللي است.

مزاياي انتخاب يك برند بين المللي

* مصرف كنندگان ارزش افزوده اي را درك مي كنند كه برندهاي بين المللي به يك محصول نسبت مي دهند كه مفهوم برند نمادين دارد.

* هزينه هاي پايين تر مرتبط با استراتژي خانه برندي اعمال مي شود.

* بازاريابي از طريق شبكه هاي جهاني از جمله رويداد ورزشي

* نبايد منافع فرهنگي برند بين المللي براي شركت ناديده گرفته شود.

شكل گيري برند بين المللي

استراتژي هاي برند سازي بين المللي نيز بايد با نيازهاي محلي سفارشي و منطبق شود.

بنابراين :

استاندارد سازي / انطباق مهم ترين درجه و موفقيت نهايي برند سازي بين المللي وابسته با ايجاد تعادل بين نيازهاي محلي و جهاني است.

برندهاي محلي در مقابل برندهاي بين المللي:

برندهاي محلي به طور قابل توجهي در مرتبه بالاتر .....

برندهاي بين المللي تنها به ميزان قابل توجهي در دسته بندي  مورد علاقه هستند....

برندسازي در بازارهاي بين المللي :

از ديدگاه براد لي (2002) = معمولا در فرآيندي كه برندها بين المللي مي شود اغلب از يك برند محلي شروع و سپس هنگامي كه برند شناخته شد به بازارهاي جهاني منتقل مي شود.

از ديدگاه وانگ مريلس (2007)= توسعه برندها در بازار بين المللي فرصت هايي را براي بهره برداري از صرفه جويي هايي توليد انبوه، توسعه بازارهاي جهاني و دنبال كردن بخش هاي چندگانه بازارا ارائه مي دهد.

 شركت ها بايد در استراتژي برندسازي خود به مزيت رقابتي پايدار برسند اين موفقيت ها به شيوه هاي زير ايجاد مي شود:

1. ارزش ويژه برند

 2. قوميت ملي

3. توزيع بين المللي

اثرات كشور مبدأ بر برندسازي بين المللي :

كشورها مي توانند از مزيت كشور مبدأ خود بهره ببرند و از شركت هاي ديگر براي ورود به يك بازار استفاده كنند.

چهار هدف اصلي

- افزايش صادرات

- حفاظت از كسب و كارهاي داخلي در مقابل واردات محصولات خارجي

- جذب

- حفظ عوامل توسعه

چارچوبي ساده براي برندسازي بين المللي:

حفظ تنها يك عامل : دلالت مصرف كنندگان به منظور تعيين گزينه هاي برند سازي بين المللي

چارچوب براساس دو عامل :

رسالت جهاني محصولات

محدوده جغرافيايي بازار هدف    

استاندارد سازي بين المللي:

- طيف استانداردسازي

- مقياس جغرافيايي استاندارد سازي

- معيارهاي تصميم گيري

استراتژي هاي برندسازي بين المللي :

در بازارهاي بين المللي استراتژي برند سازي شركتي نقش مهمي را در ادغام فعاليت هاي شركت بازي مي كند. معمولا استراتژي برند سازي بين المللي شركت از طريق فرآيند تماملي شكل مي يابد تا به بازارهاي كشور جديدي وارد شوند.

استراتژي هاي برند سازي شركت هاي چند مليتي در بازارهاي جهاني :

1. عوامل تعيين كننده انتخاب استراتژي هاي برند سازي شركت هاي چند مليتي در بازارهاي جهاني

2. استراتژي هاي برند سازي در بازارهاي نوظهور

 3. استراتژي هاي برند سازي شركت هاي چند مليتي در بازارهاي بين المللي

4. عوامل تعيين كننده انتخاب استراتژي هاي برند سازي شركت هاي چند مليتي

استراتژي هاي برند سازي شركت هاي جهاني زاد:

- رويكرد ساخت برند

- نوع و تعداد برندهاي مورد استفاده در شركت هاي جهاني زاد

-درجه استاندارد سازي در شكرت هاي جهاني زاد

معماري برند بين المللي

ساختار برند به مجموعه اي از برندهاي شركت در سراسر كشور ها و كسب كارها اشاره دارد ولي معماري برفرآيندي رسمي اشاره دارد.

سه الگوي اصلي معماري :

- شركت – محور

- محصول – محور

- تركيبي يا آميخته

توسعه برند بين المللي :

مرحله 1: پيش از بين المللي شدن ، پتانسيل شركت در بازارهاي داخلي

مرحله2: بازار پيشرو جهاني

مرحله 3: برند سازي بين المللي و موفقيت در بازار

فراتر از مرحله 3: اوج برند محلي ؟

الف) ماموريت: لذت بردن از شهرت برند در سه بازار جهاني پيشرو

ب) مشكلات : مشكل اصلي تصوير و يا شهرت پايين برند در جهان سوم

ج) استراتژي رويكردها: محلي سازي استراتژي اصلي براي مقابله با تصوير يا شهرت پايين برند در جهان سوم.